W drodze do Białowieży

Zeszłej zimy wyruszyłam w samotną, służbową podróż samochodem do Białowieży.

Było to duże wyzwanie, samochód momentami zachowywał się jak bobslej, droga była długa i pusta, momentami nawet czarna. Towarzyszyły mi pługi, odśnieżarki, płyty z muzyką spakowane przez córkę i telefon do przyjaciela...

Ale warto było...

Cdn...

Słoneczniki w słońcu...

Karczma gdzieś przy drodze.

Przed nią słoneczniki, już usychające.

Ale ciągle w słońcu dają cudowne cienie...

Jesienny słoneczny obrazek ze słonecznikami...

Pnącza, pnącza...

Istotnym elementem kompozycji ogrodów na dachu BUW są pnącza.

Szczególnie różnorodnie wyglądają jesienią, kiedy przebarwiają się: winorośle na czerwono, dławisz na żółto, a na pokreconych łodygach pojawiają się owoce...

Pnącza obrastają kratownice, tworząc tajemnicze tunele...

Nawet bez liści tworzą fantazyjną grafikę na tle błękitu nieba.
Jak widać jesteśmy na dachu...

Ogród nowoczesny

Jesteśmy w Ogrodach na dachu BUW. Zanim popatrzymy na rośliny, kilka widoków architektonicznych. Perspektywa Śródmieścia widziana z Powiśla, czerwone dachy to budynki UW.

Nowoczesne detale, zimny metal, szkło. Pnącza to oczywiście winobluszcze.

Nowoczesna Warszawa: od lewej: most Świętokrzyski, stadion (kiedyś X-lecia), centralnie jeszcze budujące się super nowoczesne Centrum Nauki Kopernik. Po prawej: nowoczesne apartamentowce na terenie dawnej elektrociepłowni.

Jak dla mnie: doskonałe połączenie architektury i zieleni.

A o roślinach - następnym razem.

Spacer w stronę BUW...

Przechodząc z Uniwersytetu na Powiśle mijamy park. Park mojego dzieciństwa, park dzieciństwa mojej córki.

Pomiędzy drzewami - pozostałości poletek doświadczalnych UW, stare oczka wodne, aleja bzów, pochylone wiekowe tuje.

Patrząc w bok - odrestaurowany wiadukt na ul. Karowej, a nad nim nowoczesna dobudowa. Przed nami cel spaceru - nowy gmach Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego.

I ogród. Ogród na dachu. Ogród, który najbardziej lubię jesienią, szczególnie w dni powszednie, kiedy studenci pracowicie studiują, wykładowcy wykładają, a w ogrodzie nikogo nie ma...

Można przystanąć na chwilę, rozejrzeć się, tak szybko chłonąc poranek, bo przecież zaraz trzeba wracać do pracy.

cdn

Podróż pierwsza - to co bliskie...

Jedno z miejsc w Warszawie, które przebiegam bardzo często.
Uniwersytet Warszawski, stary kampus przy Krakowskim Przedmieściu.
Zazwyczaj pełen rozgadanych, roześmianych studentów, ale w sobotni poranek jeszcze sennie opustoszały.

Warto pospacerować rozglądając się wokół okiem ogrodnika. Wśród starych budynków znajdziemy i ciekawe krzewy (gigantyczne derenie) i wiekowe drzewa (sporych romiarów tulipanowiec, magnolie, klony i topole). A na klombach kolorowe róże okrywowe, otoczone przycinanym bukszpanem.

Zapraszam do zboczenia z Traktu Królewskiego w stronę Wisły, gdzie kryją się kolejne atrakcje...